NP GONAZAROUH- GRENZEN OVERSTEKEN
3 november 2022 - Mabalauta, Zimbabwe
1 NOVEMBER
CAMPSITE POKWE
24 GRADEN
Gisteren hebben we de gehele dag geen mensen gezien . Helemaal alleen zijn dat is unieke ervaring.
Vandaag een gamedrive gestreden door het park maar hier zitten niet zoveel dieren als dat we zouden willen helaas. Wel weer een beetje verdwaald net als gisteren. Door de regen waren sommige sporen en wegen weggevaagd. Het was een grijze dag en heeft steeds gedreigd om te regenen. We hebben rustig aan gedaan en zijn rond 15 uur naar de campsite gegaan en de route uitgestippeld voor morgen en komende dagen. Rond 17 uur zien we in ene vanuit de overkant uit de bossen hele kolonnen olifanten komen die op weg zijn naar de rivier. Geweldig biertje erbij, fototoestel in aanslag en chillen. Rond de 86 kwamen er uit de bossen. Ze zijn er dus wel maar overdag zie je ze niet. We gaan braaien en op tijd naar bed want morgen staat de wekker op 05.30 uur want we hebben een lange dag voor de boeg.
2 NOVEMBER
MABALAUTA CAMP
CAMPSITE 3
24 GRADEN
Vanmorgen vroeg uit de vere want we mogen reizen naar de andere kant van het park. Onderweg zagen we olifanten die doodsbang van ons waren ze rende echt weg zo zielig wat een trauma hebben deze dieren in dit park.. Ook komen we een dode olifant tegen jakkie. We hebben een mooie plek aan het water er staat wederom niemand op de camping. We gaan nog een gamedrive doen en zien giraffen en een hyena dicht bij onze camping. De avond valt weer en we genieten hier van de vuurvliegjes wat prachtig om te zien. Het is net kerst in de bomen met al die lichtjes. Met de hyena s op de achtergrond gaan we weer een lekkere koele nacht in.
3 NOVEMBER
SHIBGWEDZI CAMPSITE 10
31 GRADEN
ZIMBABWE
WAT EEN DAG !!!
Vandaag een drukke en spannende dag.
We staan om half 6 op en gaan op weg naar de grenspost van Zimbabwe. De grenspost om Zimbabwe uit te gaan ging prima. Auto werdt helemaal gecheckt en we zijn goedgekeurd om het land uit te gaan. Helaas na 3,5 week heerlijk te hebben vertoefd in dit prachtige en zeer vriendelijke land moeten we het helaas gaan verlaten. Maar we komen zeer zeker terug hier. ZIM je hebt ons hart gestolen.
MOZAMBIQUE
We moeten de grens bij Mozambique poseren en dit ging allemaal niet zo gemakkelijk. Ze zijn hier heel streng kennen geen Engels en zijn niet zo vriendelijk als we gewent zijn de afgelopen dagen. Eerst weer alles handmatig invullen in boeken, autopapieren controleren. Auto van binnen en buiten checken en dat allemaal met een geweer in je andere hand. Dan gaat de slagboom open en mag je naar immigratie. Het 1e probleem is er al snel we heben geen Visum EN NU ? dat kan gelukkig daar in orde gemaakt worden en we moeten mee naar een kamertje. We voelden ons net gevangenen. In dat kamertje liepen de kakkerlakken langs de plinten. Het apparatuur deed het niet en na lang bellen en proberen hadden we eindelijk een Visum Een klap geld phhhhh. Om de.auto in Mozambique te krijgen mag je ook weer betalen. En even voor de duidelijkheid we zijn misschien 3 uurtjes in Mozambique. Alleen om de doorsteek te maken naar ZA. Dit hadden we niet goed voorbereid allemaal. We rijden Mozambique binnen en de wereld is weer anders als we tot op heden hebben gezien. De armoede is hier intens. We moeten een zandweg in die ons 55 km verderop naar de rivier brengt. Die kregen we niet zo snel gevonden en moesten allemaal.door krottenwijken echt verschrikkelijk. 55 km lang op een zandpad kom je steeds mensen tegen die op het land aan het werken zijn, dorpjes waar ze bij elkaar zitten, kinderen die aan het spelen zijn. Zodra je aan komt rijden komen ze naar je auto gerend en bedelen ze om geld. Op een gegeven moment komen we 2 jongetjes tegen en zijn zo leuk aan het spelen in het bos met hun zelf genaakt autotje. We stoppen en geven ze wat cola. Ze zijn je zo dankbaar en geven een box en drukken op hun hart echt mijn hart smelt. Ik weet zeker dat ze genoten hebben. We rijden verder en even verderop komen een hele horde kinderen aangelopen en vragen ook om iets lekkers. Mijn moederhart doet zeer en wil ze allemaal iets geven maar dat kan helaas niet. De omstandigheden zijn hier erbarmelijk.
Mario is al een paar dagen aan het proberen te achterhalen of het lukt om de rivier door het water over te steken of dat we 180 km verderop moeten om de ferry te pakken. Eindelijk is er contact en de man geeft aan dat we makkelijk door de rivier kunnen rijden. We rijden naar de rivier waar we in 1e instantie op de foute plek staan maar na even zoeken toch gevonden waar we konden oversteken. Gelukkig was het een makkie om hem over te steken. Ik had me dus voor niets zorgen gemaakt.
We komen weer bij de grenspost van Mozambique en melden ons bij de border. Stempel in paspoort en naar de overkant. Tussen de geiten, varkens en kippen door. Daar wordt weer alles handmatig in een boek geschreven dat je het land uitgaat en weer wordt de auto van binnen en buiten gecontroleerd phhhhh.
ZUID AFRIKA
We komen ZA binnen en het is net of je de gevangenis ingaat. Alles is omheint met hekken en prikkeldraad niet normaal. Net als in Mozambique is er net een groepje ZA voor ons. Bij de border moet de dame als handmatig invullen wat een werk is dat zeg en dat duurde ik heb me geërgerd verschrikkelijk. Na ons kwamen er meerde en ook een groepje van 2 dames en 2 heren. De dames zette me klem en waren er op uit om voor te schieten. Ik kon geen kant op maar bleef netjes tussen hun instaan en deed niets. Want ja zij kennen mevrouw Sleegers nog niet in deze setting. Ik was hierna aan de beurt en niet zij PUNT. Maar ik hoefde niets te zeggen de heer van het groepje voor ons wuifde naar me en zei kom jij bent aan de beurt. Erg aardig van hem. We rijden eindelijk ZA binnen en toen was het 2 wat een dag zeg niet te geloven. 3 grenzen en een rivercrossing over.
We zijn nu in Krugerpark NP en gaan naar de campsite.we rijden nog een gamedrive en gaan lekker eten en genieten van een drankje. Maar vooral napraten over deze indrukwekkende dag.
Welterusten xxx
Dikke knuffel van ons beiden 😘
liefs
Geniet van de laatste paar dagen samen. Enjoy!