Elephantsands naar Truli Block NP

7 juni 2017

Hallo allemaal,

3, 4, 5 en 6 juni

Gister zijn we vertrokken vanaf Senyati naar camping elephantsands. Een prachtige camping met in het midden een grote plas water en daarom heen huisjes en de campingplaatsen. We zijn vroeg (11 uur ) want dat hebben mensen in de voorbije dagen geadviseerd zodat je de beste plaats hebt bij het water. In het midden heb je een wildpad dat loop naar het bos. Wij gaan aan het wildpad staan bij het water. We zetten alles op en ja hoor daar komen de 1e olifanten aan over het pad. En zooo dichtbij wauw. Ze lijken nog groter dan normaal. We lopen naar het restaurant en gaan bij de hole staan. Je staat echt oog in oog met de olifanten. Op 2.5 meter staan ze van je verwijderd. We gaan nog even gamedriven en komen ze weer tegen. Deze trompetteren heel veel vergeleken met andere. Maar hier komen niet zo vaak mensen denken wij. Een stoere puber denkt dat hij ons kan imponeren en trompetterd er op los in de hoop dat wij weg gaan. Maar hij schrikt zelf en kiest het hazenpad. We gaan terug en gaan eten maken. Olifanten lopen af en aan voor ons. GEWELDIG IS DIT OM MEE TE MAKEN. We gaan slapen en in ene maakt Mario me wakker. Staat er naast mij een olifant aan de boom te eten. We zijn een meter van elkaar verwijderd. We konden alles super goed zien want was volle maan. Phhhh zo n beest naast je, de adrialine stroomt door je lijf en dan moet je toch weer verder slapen phhhh. We zijn vroeg op en zonnetje schijmt al vollop we breken de boel af en gaan op weg naar Truli Block NP. We gaan over de snelweg echter niet zo als bij ons het is een weg zoals bij ons een 80 km weg is 2 baans. Je mag 120 rijden maar je moet regelmatig stoppen voor de dieren die oversteken maar ook zitten er echt enorme grote gaten in het wegdek waar je zo je band aan kapot rijd. Div.malen moeten we echt stoppen. Als je een vrachtwagen in gaat halen doet de chauffeur zijn linker knipperlicht aan om te laten zien dat hij je gezien heeft en dat je veilig voorbij kan. Kunnen we Nederland nog wat van leren toch ? Is veel veiliger. Overal staan mensen langs de weg het is hier normaal dat de mensen die een auto hebben de minderbedeelde een lift geven. Je ziet dan ook overal van die pick ups die achterin vele mensen hebben zitten. Overal loopt de bevolking met kannen ze gaan water halen. Wij vinden dat, heel raar maar waar, steeds normaler vinden om dit te zien vorig jaar was dat ook zo. En je gaat wennen aan de cultuur en hoe ze hier leven. Wat bij ons zo normaal is om water uit de kraan te pakken moeten ze hier 10 talle km's voor lopen voordat ze 2 jerrykannen water hebben. We gaan nog boodschappen doen dat was de meest gezellige boodschappen die we ooit hebben gedaan. Muziek (Cher) stond hard aan met een leuk nummer erop. Mensen waren aan het mee wiegen , meezingen en zelfs dansen in de winkel. 1 man ging zelfs met me dansen. Zooo leuk was dat. Zo wil ik wel elke week boodschappen doen. Vandaag is het hier zondag en on Botswana mag je vanaf zaterdag 13.00 geen alcohol meer verkopen in de winkels. Tja en nu ? We gaan een kroeg binnen. Haha niet als bij ons gezellig, nee plastc stoelen en de bar zat achter tralies en alles achter slot en grendel. Onderweg komen we karren díe voorgetrokken worden door ezels tegen langs de (snel)weg. We komen aan in NP Truli Block (plaats 5) een mooie plaats aan de rivier. We worden verwelkomd door de apen. Dat betekend alles achter slot en grendel want ze pikken alles van je. We gaan douchen (ze hebben een geiser) dus lekker warm water. Het is oorverdovend stil hier als je avond valt om 18.00 uur . We zien de volgende morgen dat we bezoek hebben gehad van de hyena s door de vele poot afdrukjes. Ook lilian de dame van de camping komt ons alle pootafdrukken laten zien. Ze verteld honderd uit over alles hier in de omgeving. We gaan gamedriven. We rijden een pad in en we zien weer nieuwe dieren nl de eland. Het park Truli Block is echt prachtig heeft veel weg van Amerika. De natuur is hier schitterend. In ene zie ik iets wegduiken en kijk nog eens. Ligt daar een hyena tussen de rotsen. Je moet echt heel.goed kijken anders zie je ze nog niet eens. En daar komt nr 2 en daar komen 2 kleintjes naar boven. Heel bijzonder want het is een nachtdier en je ziet ze heel weinig en vooral met kleintjes erbij. Echt super leuk om te zien. In ene komt er van rechts een ranger aan nogal boos. Of hij ons kon helpen. En wat we hier deden. Ja wat een vraag. Hier mochten we niet komen. Maar met het antwoord we zijn toch op de weg werd hij er niet vriendelijker op. We moesten extreem voorzichtig zijn. Ja dat doen we toch. En mochten hier niet komen we moesten op de hoofdweg blijven. We moeten hem volgen. Dus dat doen we. We komen aan op de hoofdweg en we moeten stoppen. Hij maakt foto van onze auto en kenteken. We worden streng toegesproken dat we niet van de hoofdweg af mogen staat oo de borden aan het begin van het park. En we krijgen waarschuwing en we kunnen hiervoor gearresteerd worden. Oeps nu maar even dimmen en zeggen Ja mijnheer en sorry. We mogen doorrijden en kijken later op de borden en ja het staat er. Wat raar 3.5 week rij je park en in en mag je op elk weggetje dat een pad is in, en daar doe je het voor want daar zijn de dieren, en hier mag het niet en word je bijna gearresteerd. Nouja vreemd maar ik heb in ieder geval prachtige foto s van de 4 hyena s hihi. Savonds komt Lilian van de camping naar ons toegerent dat we mee moeten komen. Haar bushpig Molema is er. Een soort wrattenzwijn is het en hij is vrij tam. We hebben onze neus laten zien en nu zegt Lilian komt ze naar jullie campsite. Nou we wachten af en ja hoor half uur later is ze er en is de hele avond gebleven. Een echt campinghuisdier was ze overal liep ze met ons mee. Heel erg leuk. Smorgens gaan we om 06.30 uur mee.met een gamedrive. We hebben een privé chauffeur we zijn lekket alleen. Helaas zien we geen cheetas dn leeuwen maar zijn hard op zoek geweest hierna. Er lag een vers aangevreten impala langs de weg maar geen leeuw te vinden. Jammer maar helaas. We moeten uitstappen em lopen de rivierbedding in. Gelukkig heeft de gids wel zijn geweer bij hihi. In ene stuiten we op een dood olifanten babytje. Hij is nog zoo klein paar weekjes en waarschijnlijk was hij ziek. Hij is pas een paar uurtjes dood want hij is nog helemaal in takt. De vele voetafdrukken van de andere familie olifanten staan er nog vers omheen. De gids zegt dat ze net weg zijn. Er zullen al uren andere dieren op de loer liggen maar wachten af tot ze weg zijn. We hebben dus net het ritueel gemist van afscbeid memen. Ze doen er uren over om afscheid te nemen. Gaan allemaal rond het olifantje staan. Echt als ik dit schrijf krijg ik nog tranen. We zien 300 meter verder de kudde lopen die bij het olifantje hoorde.
Onze gids bedenkt zich geen moment en rijd de bush in op zoek naar een andere weg. Die moeten we nu niet storen een kudde in rouw want ze kunnen nu zeer aggresief zijn. Het idee dat deze olifanten net hun kleintje hebben moeten achterlaten en daar in die kudde een verdrietige mama loopt grijpt me aan. Dit zie je niet vaak. We hebben wederom iets meegemaakt van zeer dichtbij wat zeer zeldzaam is. Binnen nu en een half uur hebben de andere dieren dit babytje gevonden en is er niets meer van over. Phhh wat een afsluiter van een verhaal maar helaas is dit de natuur en moeten we verder.

Liefs van ons en Molema

4 Reacties

  1. Opa en oma:
    7 juni 2017
    Wat een geweldig en spannende tijd maken jullie op dit moment mee in al die parken en campings geweldig toch maar probeer de moeilijkheden met de overheid te ontwijken (raad van opa en oma)
    nog hele fijne dagen en liefs wensen we je toe
  2. Petra berkers:
    7 juni 2017
    ja je ziet nu wel het verschil in luxe tegen over hier
  3. Nicole en Henry:
    7 juni 2017
    Wat een prachtig verhaal over de rouwende kudde olifanten. Kreeg er kippenvel van!
  4. Janny Schippers:
    9 juni 2017
    Wat ontzettend leuk zeg die belevenissen van jullie mee volgen!!! Oh en ja wat vreselijk om mee te maken dat dode olifantje..jammer genoeg hoort dat er ook bij...altijd weer een heel dubbel gevoel bij dat leven en laten leven...liever niet voor mijn ogen, maar dat is natuurlijk wel heel naief...bij national geographic zap ik dan effe door, maar ja, dat kan daar ter plekken niet...Nog veel unieke avonturen gewenst!!! Groetjes