Grand Canyon richting Lake Powell

Vanmorgen is Mario om half 6 gegaan om de wandeling te maken in de Grand Canyon de Bright Angels trail. Dat is gewoon afzien. Je gaat echt de Canyon in naar beneden. Maar dat zelfde pad moet je ook weer terug. De tocht staat bekend als heel zwaar. Hij duurt normaal 2 dagen als je naar beneden gaat naar de Colorado river. Mario heeft maar een stuk gedaan van 3 uur. Dan merk je wel dat wij geen bergen hebben zegt ie. Ik ben nog lekker blijven liggen. De dag begint stormachtig en met rijden is dat niet fijn. De wind komt van alle kanten. We gaan op we naar Page. Morgen willen we daar rond 11 uur de Antilope Canyon bezichtigen. Dit kan alleen tussen 11, 12 en 13.00 uur. Dan komen de zonnestralen door de kloven heen. Daar komende mooie kleuren van zonnestralen doorheen. We rijden nog langs allerlei stops langs de Canyon valt Mario bij.een van de stops van de railing af en kan kan zich nog net vasthouden aan de rots met zijn hand en voet maar bungelt wel in de Canyon. Gelukkig had ik op dat moment de camera en kon ik een foto maken. Normaal heeft Mario de camera dus het waa net of het zo moest zijn. Ik kon hem helpen en terug op de grond zetten. Grapje zie foto. Terwijl ik dit nu zit te typen rijden wij door de stormachtig Grand Canyon en gaat bij jullie de wedstrijd Nederland - Spanje beginnen. Hier is het nu 12.00 en bij jullie 21.00 uur. Ik ben benieuwd wat Nederland gaat doen. Dat zullen wij pas zien als we weer ergens wifi hebben. Vandaag hebben we tot op heden alweer 1505 mile gereden en zijn we alweer bijna 2 weken onderweg. Jeetje wat gaat dat snel zeg. We moeten op de telefoon kijken welke dag het is want we zijn het helemaal kwijt of het gaat zo snel of we zijn zo ontspannen ik denk allebei. Het is tot nu toe een geweldige ervaring die niet in woorden is uit te drukken. Stappen we net uit en komen we een familie tegen waarvan de man is getrouwd met meerdere vrouwen die in zo n sekte leven echt dat kan alleen in USA. Er gebeurt hier elke dag iets wat je anders nooit zien. O ja alvast onze excuses voor ons uiterlijk op de foto s die we vandaag posten ( en vooral de haardracht van Mario sorry daavoor maar hij had wel gel ingedaan) maar het stormt hier niet normaal. Dus we zien er niet opperbest uit haha. Nou we horen net dat het 5-1 is voor Nederland wat leuk zeg. Goede start voor ons. We winnen wel op het verkeerde moment he dat had 4 jaar geleden moeten zijn. Maar goed we hebben riant gewonnen. Inmiddels rijden we weer door de woestijn en verschillende plaatsen staan langs de.kant van die tentjes waar ze indianen spullen verkopen. Staat er in een keer een groot bord met de.aankondiging van de Mac Donalds 80 mile verderop grrrrr midden in de woestijn. Ja das lekker maken als je al zo lang in de zand rijd. We rijden nog steeds in de woestijn rijden we in een keer op het bord road closed. Huh hoe kan dat nou hebben we een bord gemist nee volgens mij niet. Moeten we 20 mile terug rijden GVD DAS $#^&@# . En nee nergens geen bord te bekennen. Nouja je merkt dat er vandaag niet veel gebeurt want we rijden alleen maar van A naar B. Ken je die films waar op de wegen de hitte op staat nou das hier ook. En ondertussen zingen we gezellig mee op het liedje van AHA teak on me. Nou het was een lange dag met alleen maar rijden dus ik hoop dat ik morgen meer aktie en foto s kan laten zien.
Jullie slapen al heerlijk. Wij gaan een camping zoeken.
Tot vlug.

Groetjes Mario en Nancy